84. تاثیر ضد عفونی کننده های متداول بر باکتری استرپتوکوکوس اینیایی (Streptococcus iniae) جدا شده از ماهی های قزل آلای رنگین کمان در شرایط آزمایشگاه و تانک
نویسندگان: محمدرضا تابنده()، مصطفی اخلاقی(akhlaghi[at]shirazu.ac.ir).
منبع: مجله علمی شیلات ایران (فارسی) پاییز 1386; 16(3):29-38. (انتشار توسط sid.ir)

خلاصه مقاله:
بمنظور مطالعه تاثیر ضدعفونی کننده های متداول بر باکتری استرپتوکوکوس اینیایی جدا شده از مزارع استان فارس در سه سال متوالی (1381 تا 1383) در شرایط آزمایشگاهی و تانک های پرورش ماهی از ترکیبات فرمالین، اسید استیک، اسید سیتریک، کلرهگزیدین، یدور سدیم، پرمنگنات پتاسیم، هیپوکلریت سدیم و ستریماد ث استفاده شد. روش آزمایشگاهی مورد استفاده تعیین غلظت کشنده باکتریایی (Minimum bactericidal concentration) در زمانهای 15، 30، 45 و 60 دقیقه بر اساس ppm بود. با استفاده از تانکهای پرورش ماهی و اضافه نمودن سویه 1383 در آب، غلظت های موثر بدست آمده از هر ضد عفونی کننده در شرایط آزمایشگاهی هر تانک اضافه گردید. در زمانهای موثر در شرایط آزمایشگاهی نمونه گیری بعمل آمد. تاثیر ضد عفونی کننده ها با عدم رشد باکتری در محیط کشت ارزیابی و ثبت گردید. کلرهگزیدین و هیپوکلریت سدیم از نظر غلظت و زمان موثر بر باکتری استرپتوکوکوس اینیایی موثرترین ضد عفونی کننده ها بودند. ضعیف ترین ضدعفونی کننده های مورد استفاده در این تحقیق اسید استیک و اسید سیتریک بودند که اغلب در غلظت های بیشتر از ppm 500 تاثیر داشتند و در مقایسه با ضدعفونی کننده های مانند کلرهگزیدین و هیپوکلریت سدیم که در غلظت های حدود 3 تا 5 ppm موثر بودند، ضدعفونی کننده های ضعیفی بشمار می آیند. نتایج حاصل از آزمایش ها در تانک ها نشاندهنده تاثیر قطعی عوامل مداخله گر در محیط بر عملکرد ضدعفونی کننده های مختلف می باشد. بطوریکه در مورد اغلب ضدعفونی کننده ها، حداقل غلظت کشنده باکتری در زمانهایی بیشتر از زمان های موثر در شرایط آزمایشگاهی بدست آمد. هیپوکلریت سدیم و یدور سدیم موثرترین ضدعفونی کننده ها در این شرایط بودند.