90. تاثیر کاهش سطح پروتئین جیره در یک وعده غذایی روزانه بر رشد و کارایی تغذیه قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss, Walbaum)
نویسندگان: مجید بختیاری(bakhtiyari[at]gmail.com)، مهرداد فرهنگی()،احمدایمانی()، شفق کمال()، سیداحمد میرهادی().
منبع: مجله علوم و فنون دریایی ایران پاییز و زمستان 1385; 5(3-4):1-11. (انتشار توسط sid.ir)

خلاصه مقاله:
امکان کاهش میزان پروتئین جیره در یک وعده غذایی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن 48.85g بررسی شد. دو جیره با سطوح پروتئینی 41.5% و 36.5% با سطح انرژی برابر فرمولبندی و ساخته شدند. با توجه به دو زمان غذادهی و دو سطح پروتئین، چهار رژیم غذایی )تیمار( ایجاد شدند. تیمار 1 در هر دو وعده، غذای 41.5%، تیمار 2 صبح 41.5% و عصر 36.5%، تیمار (3) و صبح 36.5% و عصر 41.5% و تیمار (4) در هر دو وعده، غذای دارای 36.5% پروتئین را دریافت کردند. غذادهی در حد اشباع یک ساعت بعد از شروع روشنایی )مصنوعی( و یک ساعت قبل از شروع تاریکی انجام شد. طول مدت روز و شب 12:12 تعیین شد. با کاهش میزان پروتئین جیره از تیمار اول به تیمار چهارم شاخصهای مربوط به رشد، بقا کارایی تغذیه و FCR، کاهش نشان دادند. از این نظر تیمارهای دوم و سوم حد واسط بودند. میزان کارایی و ارزش تولیدی پروتئین نیز در بین تیمارها اختلاف معناداری نشان نداد (p>0.05). به لحاظ مصرف غذا، به طور معناداری تمام تیمارها در وعده صبح تمایل بیشتری به مصرف غذا و به تبع آن مصرف پروتئین و انرژی دریافتی نشان دادند (p<0.05). نتایج این آزمایش امکان کاهش پروتئین جیره در یک وعده غذایی را تایید می کند.