76. تاثیر انرژی جیره غذایی و مقدار غذای مصرفی بر رشد و ترکیب لاشه بچه ماهیان انگشت قد قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
نویسندگان: محمود نفیسی بهابادی()،مهدی سلطانی().
منبع: مجله علوم شیلاتی ایران (انگلیسی) تابستان 1387; 7(2 (ویژه نامه)):171-186. (انتشار توسط sid.ir)

خلاصه مقاله:
میزان رشد، ضریب تبدیل غذایی و ترکیب لاشه بچه ماهیان انگشت قد قزل آلای رنگین کمان با وزن اولیه 9.99±0.109 گرم مورد بررسی قرار گرفت. این طرح تحقیقاتی شامل جیره های غذایی با دو سطح انرژی (2900 و 3500 کیلوکالری بر کیلوگرم) و شش سطح غذای مصرفی (1، 2، 3، 4 و 5 درصد وزن بدن در روز و تا حد سیری) بود که در قالب یک طرح آماری فاکتوریل 6´2 به مدت 60 روز انجام شد. تعداد 20 بچه ماهی در هر یک از تانکهای پلی اتیلن با حجم آبگیری 150 لیتر ذخیره سازی شدند و هر تیمار شامل سه تکرار بود. در طول دوره آزمایش، حداکثر وزن نهایی و ضریب رشد ویژه در هر دو سطح انرژی جیره غذایی مربوط به میزان غذادهی 5 درصد وزن بدن در روز بود. این شاخص ها با افزایش میزان غذادهی تا حد سیری کاهش داشت. بدون توجه به میزان غذای مصرفی ماهیان قزل آلا که با جیره غذایی حاوی سطح انرژی بالاتر (3500 کیلوکالری بر کیلوگرم) تغذیه شدند میزان رشد آنها 35 درصد بیشتر از ماهیان قزل آلایی بود که با جیره غذایی حاوی انرژی کمتر (2900 کیلوکالری بر کیلوگرم) تغذیه شدند. ارتباط معنی داری بین تاثیر متقابل انرژی جیره غذایی و میزان غذای مصرفی بر وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی مشاهده شد (P<0.05). ضریب تبدیل غذایی در تیمارهایی که تا حد سیری تغذیه شده بودند در بالاترین سطح خود قرار گرفت (19 تا 21 درصد) و در مقایسه با تیمارهایی که کمترین ضریب تبدیل غذایی را داشتند، افزایش نشان داد. پروتئین، چربی و رطوبت لاشه با افزایش سطح انرژی جیره غذایی و افزایش میزان غذادهی اختلاف معنی داری را در سطح 95 درصد نشان داد (P<.05). میزان پروتئین و چربی لاشه با افزایش انرژی جیره غذایی و افزایش میزان غذای مصرفی، افزایش و رطوبت لاشه کاهش یافت (P<0.05). ضریب چاقی به میزان (14 تا 15 درصد) با افزایش میزان انرژی جیره غذایی و افزایش میزان غذای مصرفی افزایش داشت. در این تحقیق مشخص شد که هر دو عامل مورد مطالعه (انرژی جیره غذایی و میزان غذای مصرفی) عوامل موثر بر میزان رشد، ضریب تبدیل غذایی و ترکیب لاشه هستند. داده های مربوط به ضریب رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی در ارتباط با مقدار غذای مصرفی، امکان تعیین حد بهینه حداکثر غذادهی را مشخص نمود. بر این اساس حد بهینه غذادهی برای بچه ماهیان انگشت قد قزل آلای رنگین کمان با وزن اولیه حدود 10 گرم، که با جیره غذایی حاوی 2900 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی تغذیه شده بودند 4 درصد وزن بدن در روز و برای ماهیانی که با جیره غذایی حاوی 3500 کیلوکالری بر کیلوگرم، 3 درصد وزن بدن تعیین شد.