74. تاثیر استفاده از آنتی بیوتیک و محلول های فعال کننده در حفظ قابلیت بارورسازی اسپرم قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) طی نگهداری کوتاه مدت
نویسندگان: کوروش سروی مقانلو(k_sarvi[at]yahoo.ca)، حمید نیک سیرت()، باقر مجازی امیری()، مازیار اکبرآبادی()، افشین مسلمی
منبع: منابع طبیعی ایران تابستان 1386; 60(2):555-565. (انتشار توسط sid.ir)
خلاصه مقاله:
در این تحقیق امکان نگهداری اسپرم قزل آلای رنگین کمان و اثر مدت زمان نگهداری و آنتی بیوتیک بر قدرت بارور سازی آن بررسی شد. در مورد آنتی بیوتیک دو تیمار حاوی آنتی بیوتیک و بدون آنتی بیوتیک انجام گرفت. در تیمار اول، اسپرم به همراه IU 250 پلی سیلین و 250 میکروگرم استرپتومایسین سولفات به ازای هر میلی لیتر اسپرم و در تیمار دوم، اسپرم ها بدون آنتی بیوتیک در داخل پلیت های پلاستیکی ریخته شد. سپس تمام پلیت ها در یخچال (2-3°C) نگهداری شد. فزاینده لقاح در روزهای صفر، 6، 8، 12، 19 و 25 با تخمک ماهیان ماده انجام شد. برای ارزیابی اثر نوع فعال کننده ها، از آب و محلول نمکی بیلارد برای فعال سازی اسپرم در موقع لقاح استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، با افزایش مدت زمان نگهداری اسپرم ها، درصد چشم زدگی و تخم گشایی کاهش یافت. این اختلاف ها بین روزهای صفر و 6 معنی دار نبود (p>0.05)، ولی از روز هشتم به بعد تفاوت معنی داری با روز صفر مشاهده شد (p<0.05). تا روز 12 نگهداری، دو تیمار حاوی آنتی بیوتیک و بدون آنتی بیوتیک تفاوت معنی داری در نتایج حاصل با هم نداشتند (p>0.05)، ولی در روزهای 19 و 25 تفاوت بسیار مشخصی بین دو تیمار مشاهده شد (p<0.05). در همه تیمارها، نتایج به دست آمده با محلول نمکی بیلارد نسبت به آب بیشتر بود، به طوری که در تیمارهایی که از آب به عنوان فعال کننده استفاده شده بود، چشم زدگی از 89.06 درصد در روز صفر به 12.15 درصد در روز 19 و صفر در روز 25، و در تیمارهایی که محلول نمکی به کار رفته بود، از 98.86 درصد در روز صفر به 74.63 درصد در روز 19 و 79.78 درصد در روز 25 کاهش یافت.