54. بررسی تاثیر آستاگزانتین جیره غذایی بر ذخیره آستاگزانتین تخمک و قابلیت لقاح در مولدین قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
نویسندگان: امیرعباس بازیار لاکه(aa_bazyar[at]yahoo.com)، محمدرضا احمدی()، باقر مجازی امیری().
منبع: منابع طبیعی ایران بهار 1384; 58(1):113-124. (انتشار توسط sid.ir)

خلاصه مقاله:
با انجام این آزمایش اثر غلظت آستاگزانتین موجود در جیره غذایی بر تجمع آن در تخمک و در نتیجه درصد لقاح آن مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار ماهیان مولد ماده قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در قالب یک طرح کاملا تصادفی با سطوح مختلف غلظت رنگدانه کاروتنوییدی آستاگزانتین در جیره غذایی، شامل 0.07 (کنترل)، 12.46، 33.33، 65.1 و 92.91 میلیگرم آستاگزانتین بر کیلوگرم غذا تحت سیستم فتوپریود مصنوعی تا حصول رسیدگی جنسی نهایی مورد تغذیه قرار گرفتند. پس از گذشت شش ماه از شروع تغذیه، علایم رسیدگی جنسی در مولدین مشاهده شد و سپس برای تکثیر مصنوعی آماده گردیدند. به منظور فراهم نمودن اسپرم مورد نیاز برای لقاح دادن تخمک های کلیه تیمارهای آزمایشی، اسپرم همگن شده چهار عدد مولد نر قزل آلای رنگین کمان که به منظور جلوگیری از کیفیت ضعیف اسپرم توسط غذای حاوی 33.33 میلیگرم آستاگزانتین بر کیلوگرم غذا تغذیه شده بودند، مورد استفاده قرار گرفت. مولدین ماده تخم هایی با محتوای آستاگزانتینی 2.03-29.79 میلیگرم آستاگزانتین بر کیلوگرم تخمک تولید کردند که تفاوت معنی داری در خصوص محتوای آستاگزانتینی تخمک در بین تیمارها مشاهده گردید (p<0.05). اگر چه تفاوت معنی داری در خصوص قابلیت لقاحی تخمک (درصد لقاح) بین تیمارهای حاوی مقادیر آزمایشی آستاگزانتین مشاهده نگردید (P>0.05) ولی در مقایسه با تیمار کنترل این اختلاف معنی دار بود (p<0.05) و علاوه بر آن رابطه رگرسیونی معنی داری نیز بین مقدار آستاگزانتین موجود در تخم هر یک از تیمارهای آزمایشی با قابلیت لقاحی تخمک (درصد لقاح) مشاهده گردید (p<0.05) که بیانگر اثر مثبت آستاگزانتین موجود در تخم بر قابلیت لقاحی تخمک و همچنین تایید کننده نقش شبیه هورمون باروری برای رنگدانه آستاگزانتین بودند.