38. بررسی اثر کورتیزول بر فعالیت بیگانه خواری ماکروفاژهای سر کلیه در ماهی قزل آلای رنگین کمان
نویسندگان: اکبر وحدتی()، نسرین نکویی()، م ادیب().
منبع: مجله زیست شناسی ایران بهار و تابستان 1380; 10(2-1):12-21. (انتشار توسط sid.ir)

خلاصه مقاله:
کورتیزول علاوه بر اثرات عمیق و همه جانبه بر متابولیسم مواد آلی و معدنی، سیستم ایمنی بدن را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. ماکروفاژها از عوامل مهم و اولیه سیستم ایمنی بشمار می‌آیند که به روش های گوناگون مانند تولید اکسیژن فعال، H2O2,(O2) ستیوکینها، تغییر فعالیت آنزیم های لیزوزومی و همچنین بیگانه - خواری ماکروفاژها در خارج از بدن (in vitro) مطالعه شده است. برای این منظور ابتدا ماکروفاژهای سر کلیه ماهیان قزل آلا استخراج گردید و در محیط کشت (L-15) Leibovitz به مدت یک ساعت در دمای 21˚C نگهداری شد تا ماکروفاژها بر سطح لام ها بچسبند. پس از شستشوی لام ها با محلول بافر فسفات (pH=7.8) روی آنها را با سوسپانسیونی از مخمر پوشانیده و فعالیت بیگانه خواری ماکروفاژها پس از گذشت 90 دقیقه به روش محاسبه درصد و ضریب بیگانه خواری تعیین گردید. نتایج این بررسی نشان داد که: انکوباسیون ماکروفاژها با کورتیزول فعالیت بیگانه خواری را پس از گذشت 3 ساعت، تضعیف می کند (P<0.05) ولی در کمتر از 3 ساعت اثر معنی داری بجای نمی گذارد. به علاوه با افزایش طول زمان بیگانه خواری (30، 60 و 90 دقیقه) درصد بیگانه خواری نیز به طور معنی داری افزایش می یابد. این بررسی ضمن تایید اثر مستقیم کورتیزول بر ماکروفاژها نشان می دهد که این اثر تدریجی، پیشرونده وابسته به زمان و همچنین وابسته به دوز مصرفی کورتیزول می باشد. ثابت گردید که مناسبترین دوز کورتیزول در بررسی های فعالیت بیگانه خواری حدود 80 نانوگرم / میلی متر است