25. القا تکثیر جنس ماده قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss با استفاده از هورمون سنتز شده GnRHa
نویسندگان: سالار درافشان(sdorafshan[at]hotmail.com)، باقر مجازی امیری()، علی حاجی زاده()، حسین مصطفوی()، فاطمه پیکان حیرتی().
منبع: مجله علمی شیلات ایران (فارسی) پاییز 1381; 11(3):23-38. (انتشار توسط sid.ir)

خلاصه مقاله:
در این تحقیق اثر تزریق هورمون سنتز شده (GnRHa) بر فرآیند تسریع و همزمانی رسیدگی در گله مولدین قزل آلای رنگین کمان مورد مطالعه قرارگرفت. ماهیان مورد بررسی در 5 گروه آزمایشی هر گروه شامل 10 عدد مولد در قالب طرح کاملا تصادفی تقسیم بندی شده و تزریقات بصورت داخلی صفاتی صورت پذیرفت. میزان کل هورمون دریافتی توسط ماهیان در گروه 1 الی 5 بترتیب معادل 0، 20، 30، 60 و 80 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن ماهی بود. در این بررسی متوسط زمان مورد نیاز تا تکمیل فرایند تخم دهی، همزمانی تکثیر، کمیت و کیفیت تخم های استحصالی و همچنین تغییرات سطوح هورمون تستوسترون سرم خون مورد مقایسه قرار گرفتند.
نتایج بدست آمده نشان دادند که تزریق هورمون GnRHa، منجر به القا تکثیر، تسریع و همزمانی فرایند اوولاسیون در گله مولدین می شود، بطوری که متوسط زمان مورد نیاز برای تکمیل فرایند تخم دهی در گله مولدین را از 19.6.±2.45، در گروه کنترل به 2.25 ± 11.56، 2.72 ± 12.75، 0.29 ± 7.56 و 0.98 ± 9.5 روز در گروههای دو الی پنج بطور معنی داری کاهش داد (P<0.05). همچنین همزمانی بسیاری بالایی در فرایند تکثیر گروههای گیاهی هورمون نسبت به گروه کنترل دیده شد، بطوری که تا روز هشتم پس 56.3 درصد رسیده بود، اما هیچیک از مولدین گروه کنترل تا این زمان به مرحله تخم دهی نرسیده بودند. در روز بیست و دوم پس از آغاز آزمایش، در حالی که فرایند تخم ریزی در گروههای گیرنده هورمون کامل شده بود، میزان تخم دهی تجمعی در گروه کنترل به 40 درصد رسید.
میزان درصد وزن تخم استحصالی از هر مولد به ازای واحد وزن بدن در گروههای مختلف آزمایش بترتیب معادل 0.45 ± 14.64، 15.68±0.71، 15.21±0.37، 14.91±0.4و 0.5 ± 14.97 اندازه گیری شد (P>0.05). همچنین میزان بازماندگی تخم های لقاح یافته تا مرحله چشم زدگی در گروههای مختلف آزمایشی فاقد تفاوت معنی دار ثبت گردید (P>0.05).
تزریق هورمون GnRHa به مولدین منجر به افزایش سطح هورمون تستوسترون سرم خون از 9.21±4.11ng/ml در زمان صفر به 23.47±4.29ng/ml در 24 ساعت پس از اولین تزریق و کاهش مجدد آن به سطوح پایه پس از 72 ساعت (3.11 ± 10.91) گردید. در حالیکه چنین تغییراتی در گروه کنترل دیده نشد